همانطور که روز به روز در جوامع امروزی تمایل مردم به داشتن دندان های مرتب و همینطور لبخندی زیبا بیشتر شده است، مردم به دنبال راهی هستند که این ارتودنسی استفاده در دهان فرد قابل مشاهده نباشد. متخصصان ارتودنسی در این شرایط ارتودنسی نامرئی را به مراجعان پیشنهاد می دهند، زیرا این ارتودنسی همانطور که از نامش پیداست توسط افراد قابل مشاهده نیست.

انواع روش های ارتودنسی نامرئی

ارتودنسی نامرئی انواع مختلفی شامل ارتودنسی سرامیکی، ارتودنسی پشت دندانی و ارتودنسی با الاینرهای شفاف دارد. ارتودنسی سرامیکی همان ارتودنسی ثابت فلزی است با این تفوات که رنگ براکت ها و سیم های ارتودنسی به رنگ دندان بیمار و از جنس سرامیک هستند. ارتودنسی پشت دندانی یا لینگوال نوعی از ارتودنسی نامرئی است که سیم های ارتودنسی در پشت دندان ها و در داخل آنها قرار می گیرند.

جالب است بدانید که وقتی صحبت از ارتودنسی نامرئی می شود، عموم مردم ارتودنسی با الاینرهای شفاف را مدنظر دارند.

ارتودنسی نامرئی با الاینرهای شفاف چیست؟

الاینر یعنی ترازکننده و وقتی می گوییم الاینر شفاف یعنی ترازکننده های شفافی که قابل مشاهده نیستد. ارتودنسی با الاینرهای شفاف یا همان ارتودنسی اینویزیلاین یکی از جدید ترین روش های ارتودنسی دندان برای مرتب کردن دندان ها است که متحرک بوده و به صورت منحصربه فرد برای هر فرد ساخته می شود. این ارتودنسی توانسته در مدت زمان کمی طرفداران زیادی پیدا کند.

ارتودنسی نامرئی با الاینرهای شفاف مناسب چه کسانی با چه مشکلاتی است؟

استفاده از این ارتودنسی برای افراد بالای 18 سال امکان پذیر است و کودکان گزینه مناسبی برای ارتودنسی نامرئی با الاینرهای شفاف نیستند. نکته مهمی که درباره ارتودنسی شفاف باید گفت این است که این روش برای درمان ناهنجاری های جزئی تا متوسط کاربرد دارد. معمولا 30 درصد از افرادی که دچار مشکلات و ناهنجاری های مربوط به دندان هستند، نیاز به درمان های پیچیده دارند و بقیه آنها مشکلات جزئی تری دارند که با روش های ساده تر و کم هزینه تری قابل درمان هستند.

افرادی که تمایلی به سیم کشی دندان ها و همچنین کسانی که در ارتباط زیادی با مردم هستند و نمی خواهند ارتودنسی خود توسط افراد مختلف دیده شود، می توانند از این روش ارتودنسی نامرئی برای درمان خود استفاده کنند.

ناهنجاری های جزئی شامل موارد زیر است:

·         وجود فاصله بین دندانها

·         ازدحام و شلوغی دندان ها

·         کجی جزئی دندان های فرد

·         کوتاهی یا بلندی دندانها

·         اوربایت: هنگامی اتفاق میفتد که دندان های فک بالا بیش از حد جلو باشند.

·         آندربایت: زمانی است که دندان های فک پائین فرد خیلی جلوتر از دندان های فک بالا باشند.

·         کراس بایت: هنگام جویدن غذا، دندان های بالا و پایین به درستی به روی هم قرار نمی گیرند.

·         اوپن بایت: وجود داشتن فاصله بین دندان های فک بالا و پائین را در هنگام بسته بودن دهان می گویند.